Οι Αυταπάτες του Ευρωπαϊσμού και το Εργατικό Κίνημα

Για τη σημερινή κατάσταση του εργατικού κινήματος πολλά μπορούμε να πούμε. Το απλό είναι προφανώς είναι να κατηγορήσουμε τις ηγεσίες του (ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ) και να μείνουμε ήσυχοι. Οι ευθύνες όμως της Αριστεράς είναι ιστορικές  και σε επόμενα post θα δούμε πιο λεπτομερειακά το θέμα. Εδώ θα σταθούμε σε κάποια από τα οράματα που αγκάλιασε ειδικά ένα κομμάτι της Αριστεράς, συγκεκριμένα τις σχέσεις του Εργατικού Κινήματος με την Ε.Ε.

Ως στέλεχος της ΕΑΡ τότε και μέλος του προεδρείου της ΓΣΕΕ, ο Δημήτρης Χατζησωκράτης (σήμερα στέλεχος της Δημοκρατικής Αριστεράς) υπήρξε από του φανατικότερους υποστηρικτές της συνθήκης του Μάαστριχτ. Στις 12 Ιανουαρίου του 1992 γράφει το άρθρο με τίτλο «Μετά το Μάαστριχτ: Διπλή πρόκληση για τα συνδικάτα». 20 χρόνια μετά βλέπουμε που έχει πάει αυτή η πρόκληση… η συμπόρευση «εκσυγχρονισμού» και εργατικών δικαιωμάτων δεν ήταν γραφτώ να γίνει. Το τραγικό όμως είναι ότι σήμερα ακόμη επιμένουν.

Το κείμενο θα το βρείτε εδώ